Lidhu me ne

Azerbaixhan

Populli i Azerbajxhanit dëshiron paqe dhe prosperitet afatgjatë

SHARE:

Publikuar

on

Ne përdorim regjistrimin tuaj për të siguruar përmbajtje në mënyrat për të cilat jeni pajtuar dhe për të përmirësuar kuptimin tonë për ju. Mund të çabonohesh në çdo kohë.

Pavarësisht nga fundi zyrtar i armiqësive midis Armenisë dhe Azerbajxhanit, shumë probleme ende vazhdojnë, duke përfshirë gjendjen e azerbajxhanasve që u detyruan të largohen nga shtëpitë e tyre nga konflikti i hidhur për një kohë të gjatë midis të dy palëve, shkruan Martin Banks.

Një problem tjetër i madh i pazgjidhur janë minierat e shumta të cilat ende hedhin mbeturina në të gjithë peisazhin, duke paraqitur një kërcënim vdekjeprurës dhe të vazhdueshëm për popullatën lokale.

Këto, dhe çështje të tjera që janë rishfaqur vetëm këtë javë, nxjerrin në pah brishtësinë e një armëpushimi të ndërmjetësuar nga Rusia, e cila ndaloi gjashtë javë luftimesh midis forcave armene dhe azeriane në fund të vitit të kaluar.

Përballja e fundit ushtarake përfshirë Armeninë dhe Azerbajxhanin, e cila ndezte pa pushim për gjashtë javë, ka shkaktuar viktima, dëme dhe zhvendosje të popullsisë lokale.

Luftimet shtynë mijëra të largohen nga shtëpitë e tyre për siguri, nga të cilat disa mbeten të zhvendosur dhe nuk do të jenë në gjendje të kthehen në shtëpitë e tyre në planin afatgjatë. Armiqësitë kanë sjellë dëmtime të mjeteve të jetesës, shtëpive dhe infrastrukturës publike. Për më tepër, shumë zona kanë mbetur me miniera dhe mjete të tjera të pashpërthyera, duke sjellë rreziqe të konsiderueshme për popullatën civile.

Pavarësisht nga marrëveshja e armëpushimit midis Armenisë dhe Azerbajxhanit në 9 nëntor 2020, situata humanitare, e përkeqësuar më tej nga pandemia e COVID-19, mbetet shqetësuese.

Konflikti u përshkallëzua për herë të parë në luftë në 1991 me rreth 30,000 njerëz u vranë dhe shumë të tjerë u zhvendosën.

reklamë

Luftime të ashpra shpërthyen përsëri në 27 Shtator të vitit të kaluar, me mijëra që mendohej se ishin vrarë. Ushtria e Azerbajxhanit rimori territoret që ishin pushtuar që nga fillimi i viteve 1990.

Por shumë nga IDP-të e Azerbajxhanit (persona të zhvendosur brenda vendit) të cilët u zotuan të ktheheshin në shtëpitë e tyre nuk kishin asnjë ide se në çfarë do të ktheheshin.

Shumë prej shtëpive që ata lanë dekada më parë - dhe së fundmi - janë tani rrënoja të gërmuara dhe plagët e dëbimeve dhe zhvendosjeve shkojnë thellë. Meqenëse kjo mund të prekë sa më shumë që një milion Azerbajxhanas, secili me një përrallë tragjike dhe thellësisht personale për të treguar, detyra e ri-shtëpisë së tyre është një detyrë e konsiderueshme.

Por, edhe kështu, çlirimi i vitit të kaluar i Karabakut dhe rajoneve përreth Azerbajxhanit nga pushtimi i Armenisë kërkon zgjidhje urgjente dhe të menjëhershme për një nga zhvendosjet më të mëdha në botë të njerëzve.

Zhvendosja e detyruar në Azerbajxhan ishte pasojë e agresionit ushtarak nga Armenia e kryer në territoret e Azerbajxhanit në fillim të viteve 1990.

Më shumë se një milion Azerbajxhanas u zhvendosën me forcë nga tokat e tyre amtare, midis tyre qindra mijëra refugjatë Azerbajxhanas që u larguan nga Armenia.

Të gjithë njerëzit e zhvendosur me forcë në Azerbajxhan u vendosën përkohësisht në më shumë se 1,600 vendbanime të populluara shumë në 12 kampe me çadra.

Trazirat e vitit të kaluar rezultuan që 84,000 persona të tjerë të detyrohen të largohen përkohësisht nga shtëpia e tyre. Këto përfshijnë 85 familje të zhvendosura në rajonin Tartar të Azerbajxhanit.

Situata në Azerbajxhan është e dukshme për disa arsye. E para është që, në një vend me pak më shumë se 10 milion qytetarë (7 milion gjatë zhvendosjes), Azerbajxhani pret një nga popullatat më të mëdha në botë për frymë të zhvendosur.

 Një tjetër tipar unik është që PZHBV-të në vend gëzojnë të njëjtat të drejta si qytetarët e tjerë dhe nuk përjetojnë diskriminim. Azerbajxhani ka marrë gjithashtu përgjegjësinë e plotë për përmirësimin e kushteve të jetesës së PDP-ve.

 Në fakt, që nga fundi i viteve 1990, qeveria ka bërë përparim të dukshëm në përmirësimin e kushteve të jetesës së popullsisë së zhvendosur me forcë, duke siguruar 315,000 njerëz që jetojnë në kushte të vështira me shtëpi përkohësisht në vendbanimet e sapo krijuara.

Një çështje tjetër thelbësore për t'u zgjidhur është refuzimi i Armenisë për të paraqitur anët e Azerbajxhanit hartat e zonave të minuara (formulari) në territoret e çliruara së fundmi.

Rreziku i menjëhershëm që paraqet u pa në një periudhë të shkurtër pas nënshkrimit të deklaratës trepalëshe nëntorin e kaluar kur më shumë se 100 shtetas të Azerbajxhanit u bënë viktima të shpërthimeve të minave, mes tyre edhe lDP.

Pas tre dekadash konflikti, të gjithë bien dakord se është me rëndësi jetike pastrimi i këtyre territoreve nga minat dhe mjetet e tjera të pashpërthyera.

Informacioni në lidhje me vendndodhjen e tyre shihet si një domosdoshmëri absolute për të shpëtuar jetën e njerëzve dhe për të përshpejtuar proceset e rehabilitimit dhe rindërtimit pas konfliktit.

Alsoshtë gjithashtu e nevojshme të restaurohen qytetet dhe vendbanimet e tjera të shkatërruara plotësisht gjatë konfliktit dhe të krijohen kushtet e nevojshme për kthimin vullnetar, të sigurt dhe dinjitoz të PDP-ve në tokat e tyre amtare.

Për mbi 25 vjet, Azerbajxhani ka kërkuar negociata diplomatike për zgjidhjen paqësore të konfliktit me Armeninë.

Kthimi i pakushtëzuar dhe i sigurt i popullatës së zhvendosur Azerbajxhanase është konfirmuar gjithashtu në dhjetëra rezoluta dhe vendime të Asamblesë së Përgjithshme të KB, Këshillit të Sigurimit, OIC, PACE, OSBE dhe Gjykatës Evropiane të të Drejtave të Njeriut.

Që në vitin 2014, Raportuesi Special për të drejtat e njeriut i lDP-ve të KB-së vlerësoi Qeverinë e Azerbajxhanit për përkushtimin e saj ndaj çështjes.

Pavarësisht nga vështirësitë që janë vuajtur nga PZHBV-të, ka ende disa lajme të mira.

Merrni, për shembull, kthimin e suksesshëm në diçka si normaliteti për një fshat të shkatërruar në Azerbajxhan, Jojug Marjanly, i cili ka parë 150 familje që të kthehen në shtëpitë e tyre pas 23 viteve të gjata dhe të dhimbshme.

Kjo është diçka që mijëra njerëz të tjerë Azerbajxhanë shpresojnë të bëjnë në muajt dhe vitet e ardhshme.

Azerbajxhani tani, siç kuptohet, po shikon nga bashkësia ndërkombëtare, përfshirë BE-në, për të bërë presion mbi Armeninë për të bashkëpunuar në eliminimin e pasojave humanitare të aktiviteteve të saj në territoret e okupuara më parë të Azerbajxhanit.

Komisioni Evropian, nga ana e tij, ka rënë dakord të kontribuojë 10 milion € në ndihmë humanitare për të ndihmuar civilët e prekur nga konflikti i fundit. Kjo sjell ndihmën e BE për njerëzit në nevojë, që nga fillimi i luftimeve në shtator 2020, në rreth 17 milion €.

Komisioneri i Menaxhimit të Krizave Janez Lenarčič i tha kësaj faqe situata humanitare në rajon vazhdon të kërkojë vëmendje, me pandeminë COVID-19 që përkeqëson më tej ndikimin e konfliktit.

"BE po rrit ndjeshëm mbështetjen e saj për të ndihmuar njerëzit e prekur nga konflikti për të përmbushur nevojat e tyre themelore dhe për të rindërtuar jetën e tyre."

Komisioneri për Fqinjësinë dhe Zgjerimin, Olivér Várhelyi, shtoi se BE do të punojë drejt një transformimi më gjithëpërfshirës të konfliktit dhe rimëkëmbjes dhe qëndrueshmërisë afatgjatë socio-ekonomike të rajonit.

Financimi i BE do të ndihmojë në sigurimin e ndihmës emergjente duke përfshirë ushqimin, higjenën dhe sendet shtëpiake, para të gatshme për shumë qëllime dhe kujdesin shëndetësor. Ai gjithashtu do të mbulojë ndihmën e mbrojtjes, përfshirë mbështetjen psikosociale, edukimin në raste urgjente dhe sigurimin e ndihmës së hershme të rimëkëmbjes përmes mbështetjes së jetesës.

Asistenca synon të përfitojë nga njerëzit më të prekshëm të prekur nga konflikti, përfshirë personat e zhvendosur, të kthyerit dhe komunitetet pritëse.

Një zëdhënës i komisionit i tha kësaj faqe: "Financimi gjithashtu do të sigurojë çminimin humanitar në zonat e populluara dhe do të sigurojë edukimin për rrezikun e minave për njerëzit e prekur."

Një burim i qeverisë së Azerbajxhanit tha: “Lufta tre dekadash në territorin e Azerbajxhanit ka mbaruar. Populli i Azerbajxhanit dëshiron paqe dhe prosperitet afatgjatë në rajon. Duhet të merren të gjitha masat e nevojshme humanitare për lehtësimin e vuajtjeve njerëzore të shkaktuara nga 30 vjet konflikt. ”

Ndani këtë artikull:

EU Reporter publikon artikuj nga një shumëllojshmëri burimesh të jashtme të cilat shprehin një gamë të gjerë pikëpamjesh. Qëndrimet e marra në këta artikuj nuk janë domosdoshmërisht ato të EU Reporter.

Trending