Lidhu me ne

Kinë

Jini të kujdesshëm ndaj rreziqeve politike të shkaktuara nga bllokimet e # COVID-19

SHARE:

Publikuar

on

Ne përdorim regjistrimin tuaj për të siguruar përmbajtje në mënyrat për të cilat jeni pajtuar dhe për të përmirësuar kuptimin tonë për ju. Mund të çabonohesh në çdo kohë.

Ashtu si pjesët e tjera të botës, pandemia aktuale COVID-19 e ka zënë në befasi ASEAN me disa vende anëtare që imponojnë bllokime të mëdha për të përmbajtur përhapjen e sëmundjes. Një qasje e tillë, natyrisht, ka rëndësinë e saj absolute në disiplinën e shëndetit publik dhe madje kërkohet që të përmbajë pandeminë nga përhapja më tej në popullatën më të gjerë. Në anën tjetër të medaljes, megjithatë, çdo bllokim i madh do të ketë patjetër ndikime të gjera socio-ekonomike siç alarmohen nga shumë analistë, si dhe rreziqe politike që nuk janë argumentuar intensivisht nga ekspertët e ASEAN në përgjithësi, shkruan Malajzia Anbound (ANBOUND).

Ndikime të gjera socio-ekonomike

Sa i përket ndikimeve ekonomike, bllokimet e COVID-19 ndikuan në vende të ndryshme të ASEAN në katër mënyra dalluese. E para dhe më e rëndësishmja, çdo bllokim rezulton në ndërprerje të zinxhirit të furnizimit në të gjithë ASEAN që janë ndikuar nga bllokimet e mëparshme në të gjithë Kinën. Pas pezullimit të prodhimit të Kinës për dy muajt e fundit, zinxhiri rajonal i furnizimit është prishur rëndë me vendet e ASEAN si Malajzia, Singapori, Tailanda, Vietnami, Indonezia dhe Filipinet, kanë parë që linjat e tyre të prodhimit të ndikohen në shkallë të ndryshme, siç janë të tyre e lidhur ngushtë me atë të Kinës. Duke pasur parasysh bllokimet e fundit në Malajzi, Filipine dhe Tajlandë, si dhe ato potenciale në Indonezi dhe Vietnam në ditët e ardhshme, përçarja e zinxhirit të furnizimit tani është shtrirë në rajonin e ASEAN ⸺ duke rezultuar në humbje të vendeve të punës dhe ulje të të ardhurave të fuqisë punëtore brenda zinxhirin e prodhimit.

Së dyti, vendet e ASEAN-it janë ende larg nga ndalimi i turistëve kinezë që nga ana tjetër, ndikuan negativisht në sektorin e turizmit të ish-it dhe lojtarët vendas. Siç theksoi Jayant Menon, vendi më i prekur është Tajlanda e cila priti më shumë turistë kinezë midis kolegëve të tjerë të ASEAN. Tani me bllokimin e gjerë në të gjithë Tajlandën, është edhe më e vështirë për vendin të pranojë turistë kinezë dhe për të mos përmendur këta të fundit që largohen nga vizita e Tokës së Buzëqeshjeve edhe nëse Kina heq ndalimin e saj të udhëtimit në një të ardhme të parashikueshme. Përsëri, me një skenar të tillë, humbjet e vendeve të punës dhe zvogëlimi i të ardhurave të fuqisë punëtore të turizmit janë të afërta ndërsa lojtarët lokalë të turizmit po përpiqen të përballojnë këtë periudhë të vështirë edhe pas mbarimit të pandemisë. Dhe për të mos përmendur ata në sektorin informal që bëjnë takimet e tyre nga turistët, veçanërisht ata nga Kina.

Së treti, rënia e çmimeve të naftës e cila indirekt induktohet nga përkeqësimi i kërkesës globale të naftës, po godet shumë edhe vendet prodhuese të naftës në rajonin e ASEAN. Kjo është veçanërisht e rëndësishme për Indonezinë, Malajzinë dhe Brunei që janë prodhuesit kryesorë të naftës në Azinë Juglindore. Me rënien e çmimeve të naftës, këto vende të ASEAN po përballen me rënie të të ardhurave kombëtare nga shitja e naftës dhe me këtë, qeveritë e këtyre kombeve do të lihen me hapësirë ​​të shtrënguar për shpenzimet publike për të shpërndarë ndihmë monetare për popullatën gjatë periudhës së bllokimit dhe pas përfundimit prej saj

E fundit por jo më pak e rëndësishmja, nivelet e larta të investimeve dhe ndihmës kineze siç dëshmohen në disa vende të ASEAN-it po përballen gjithashtu me presion në rënie në dritën e ngadalësimit të mundshëm ekonomik në Kinë pasi ekonomia globale (destinacionet kryesore të eksportit të Pekinit) po merr një goditje të madhe nga COVID -19 pandemi. Pavarësisht rimëkëmbjes së saj të pritshme ekonomike në muajt e ardhshëm, zvogëlimi i gjerë dhe i konsiderueshëm i kërkesës globale e ka bërë atë më sfiduese për Kinën që të ringjallë ekonominë e saj kombëtare në periudhën më të shkurtër kohore. Me disa kompani kineze që përballen me probleme të fluksit të parave në epokën pas bllokimit, ata që planifikojnë ose investojnë tashmë në Kamboxhia dhe Laos mund edhe ta gjejnë veten të shtrirë në ruajtjen e shkallëve të tyre të investimeve dhe ndihmës në këto dy vende Mekong siç kishte qenë rasti para pandemi. Përsëri, kjo do të parandalojë më shumë krijime të vendeve të punës dhe përmirësimin e nivelit të të ardhurave në këto vende pritëse.

Tre rreziqe të mundshme politike

reklamë

Ndryshe nga ndikimet e gjera socio-ekonomike siç u shpjegua më lart, rreziqet politike nuk janë të drejtpërdrejta si ato të mëparshmet. Në fakt, këto rreziqe do të bëhen realitet vetëm kur bllokimet të bëhen më të gjata se sa pritej për shkak të pamundësisë për të përmbajtur pandeminë COVID-19 brenda periudhës së dëshiruar kohore. Tani e tutje, nëse do të ndodhë një situatë e tillë, qeveritë e vendeve të ASEAN duhet të jenë të kujdesshëm ndaj rreziqeve politike që rezultojnë nga një skenar i tillë i zgjatur. Pasja e një projeksioni të tillë të rreziqeve politike do t'i ndihmojë ata të bëjnë vendimmarrje më të mirë dhe të hapin politika që do të parandalojnë çdo rënie të status quo-së në vendet e tyre.

Rreziku i menjëhershëm politik është paqëndrueshmëria e brendshme politike që buron nga pushimet nga puna dhe zvogëlimi i të ardhurave të punëtorëve të prekur gjatë dhe pas përfundimit të periudhës së bllokimit. Për shumë vende të ASEAN që kanë kapacitet relativisht të ulët të kujdesit shëndetësor për t'iu përgjigjur kësaj krize të paparë të shëndetit publik, një periudhë e zgjatur e pandemisë mund të bëhet rezultat i një dobësie të tillë. Pa ndihmën / ndihmën ndërkombëtare, një situatë e tillë e zgjatur garanton një periudhë akoma më të gjatë të bllokimit kombëtar, e cila nga ana tjetër, zmadhon ndikimet socio-ekonomike të lartpërmendura në drejtim të humbjeve të vendeve të punës dhe zvogëlimit të të ardhurave. Në ardhjen e këtyre situatave,

valët e trazirave sociale anti-vendosje do të shpalosen, duke kërcënuar jo vetëm regjimet politike por edhe stabilitetin e përgjithshëm politik në këto vende. Nëse një valë e tillë anti-vendosje mund të ndodhë në Evropë, nuk ka asnjë arsye që ajo të mos ndodhë në Azinë Juglindore.

Duke u shtrirë në këtë, ngritja e populizmit është një tjetër rrezik politik që mund të përdoret nga politikanët aspirues për të fituar pushtet duke përdorur përçarjen midis atyre që humbën punën e tyre dhe të ardhurat më të larta gjatë periudhës së bllokimit. Siç është theksuar nga Malajzia Anbound në të kaluarën, megjithëse politika populiste ende nuk është bërë një forcë përcaktuese në politikën kryesore të ASEAN, tërheqja e saj për popullatën më të gjerë mbeti atje shumë kohë përpara pandemisë COVID-19. Por me pandeminë COVID-19 që përfshin gjithë rajonin dhe rrezikon prosperitetin ekonomik të gëzuar nga shumë vende të ASEAN, ngritja e politikës populiste nuk do të ekzistojë më si një imagjinatë e thjeshtë. Sapo të përmbushen kriteret e tij ⸺ përkeqësimi i kushteve socio-ekonomike dhe përçarja në shkallë të gjerë publike mbi regjimet ekzistuese politike,, politikanë të caktuar do të aspirojnë të përdorin një hapje të tillë dhe të hipin në politikën populiste për të fituar pushtetin. Nga sa kanë treguar rastet evropiane, një hipje e tillë e populizmit do të shkaktojë zinxhirë reagimesh që janë përtej kontrollit të vetë regjimeve politike.

Së fundmi, tensioni racor është rreziku tjetër politik për disa vende të ASEAN me popullsi të konsiderueshme kineze të pakicës (lokale) ose punëtorë të huaj që vijnë nga Kina. Siç nënvizohet nga Jefferson Ng, Indonezia është një rast tipik i një situate të tillë. Me historinë e trazirave racore, tensioni racor i Indonezisë është zbutur nga prosperiteti ekonomik në vend për dekadën e fundit ose më shumë. Kjo tha, nuk ka asnjë garanci që kinezët (qofshin ata vendas ose të huaj) në Indonezi nuk do të veçohen si 'transportues COVID-19' siç kishte qenë në SHBA kohët e fundit. Në varësi të ashpërsisë së ndikimeve socio-ekonomike pas bllokimit të mundshëm kombëtar apo edhe pandemisë post-COVID, komuniteti kinez vendas dhe i huaj në Indonezi mund të përballet me diskriminim më të lartë racor apo edhe dhunë racore në vendin që ka historinë e trazirave racore. Ngjashëm me ngritjen e politikës populiste, është po aq e vështirë të ndash pasojat e gjera nëse tensioni racor ringjallet në vendet e ngjashme të ASEAN që kanë një histori të dhunës racore kundër kinezëve. Kjo është diçka që ekspertët ndërkombëtarë duhet të vëzhgojnë në muajt ose vitin e ardhshëm.

ANBOUND Research Center (Malajzi) është një think tank i pavarur i vendosur në Kuala Lumpur, i regjistruar (1006190-U) me ligjet dhe rregulloret e Malajzisë. Grupi mendimor gjithashtu ofron shërbim këshillimor në lidhje me zhvillimin ekonomik rajonal dhe zgjidhjen e politikave. Për çdo reagim, ju lutemi kontaktoni: [email mbrojtur]

Ndani këtë artikull:

EU Reporter publikon artikuj nga një shumëllojshmëri burimesh të jashtme të cilat shprehin një gamë të gjerë pikëpamjesh. Qëndrimet e marra në këta artikuj nuk janë domosdoshmërisht ato të EU Reporter.

Trending