# Refugjatët: 'Ekziston një nevojë e vërtetë për të mbrojtur gratë dhe fëmijët'

Parlamenti Evropian u ka kushtuar Ditës Ndërkombëtare të Grave të këtij viti grave refugjate në BE. Ata biseduan me eurodeputeten Mary Honeyball, një anëtare e MB në grupin S&D, dhe fotografen franceze Marie Dorigny (të dy në foto) për të marrë pikëpamjet e tyre mbi situatën e tyre pasi që të dy janë ekspertë të saj. Honeyball ka shkruar një raport mbi gratë refugjate, për të cilin eurodeputetët votojnë në seancë plenare të Martën 8 Mars, ndërsa Dorigny udhëtoi në Greqi, ish Republikën Jugosllave të Maqedonisë dhe Gjermaninë për të krijuar një reportazh mbi gratë refugjate për Parlamentin.

Lufta, shkeljet e të drejtave të njeriut dhe varfëria kanë çuar në një numër në rritje të njerëzve që kërkojnë mbrojtje në Evropë. Si është situata për gratë?

Mary Honeyball: Shumë gra të tmerrshme përballen me dhunë, jo vetëm në vendin nga vijnë, por edhe gjatë udhëtimit. Ekziston një nevojë e vërtetë për të mbrojtur gratë dhe fëmijët. Gratë kanë nevoja të ndryshme nga burrat.

Statistikat tregojnë se në 2015 më shumë burra arritën në BE sesa gra dhe fëmijë. Pse eshte ajo?

Honeyball: Shifrat e fundit tregojnë se tani ka më shumë gra që vijnë. Unë mendoj se burrat largohen të parët sepse janë dërguar përpara për të zbuluar se si do të jetë të jesh atje kur të vijnë familjet e tyre. Gratë dhe fëmijët vijnë më vonë. Dhe kjo është diçka që po shohim tani.

Marie Dorigny: Statistikat e fundit të UNHCR tregojnë se gratë dhe fëmijët tani përbëjnë deri në 55% të refugjatëve që vijnë në Evropë.

reklamë

Me cilat rreziqe u ekspozohen grave dhe vajzave kur ikin në Evropë?

Honeyball: Ata janë përballur me dhunë nga të cilat kanë ikur nga vendi i tyre; dhuna gjatë udhëtimit, shumë shpesh nga kontrabandistët dhe trafikantët dhe fatkeqësisht ndonjëherë edhe nga refugjatët e tjerë. Isshtë një situatë e dhunshme në vetvete. Gratë janë të rrezikuara, veçanërisht nëse ato janë të vetme.

Dorigny: Fytyra e migrimit ka ndryshuar gjatë gjashtë muajve të fundit. Ka pasur më shumë familje që ikin nga Iraku, Afganistani dhe Siria dhe midis këtyre familjeve, gjysma e njerëzve janë gra me fëmijët e tyre. Ata janë në një mënyrë më të mbrojtur se më parë, sepse kur familja lëviz është e gjithë familja me babanë, vëllezërit dhe djemtë.

Gratë janë viktima potenciale në vendet e tyre të origjinës, ndërsa në tranzit dhe pas mbërritjes. Farë mund të bëhet për t'i mbrojtur ata më mirë?

 Honeyball: importantshtë e rëndësishme të rritet vetëdija. Njerëzit duhet ta dinë që kjo po ndodh. Ky lloj presioni mund të çojë në përmirësime. Ne duhet të sigurohemi që qendrat ku ata mbërrijnë të funksionojnë siç duhet.

A u njohët me këto gra dhe zbuluat se çfarë u ndodhi atyre?

Dorigny: Ajo që kam përjetuar në dhjetor dhe janar është se njerëzit thjesht po kalojnë: ju i shihni ata duke kaluar, duke ardhur dhe duke u larguar. Shumica e tyre nuk flasin anglisht. Mungesa e përkthyesve është një problem në të gjitha këto kampe tranziti.

Honeyball: Shumë nga këta njerëz flasin dialekte rajonale, të cilat janë të vështira për t'u përkthyer. Ekziston një mungesë e njerëzve që mund ta bëjnë këtë. Përkthimi është absolutisht thelbësor dhe diçka për të cilën ndoshta duhet të bëjmë më shumë.

Dorigny: Midis grave që kam fotografuar sapo vijnë nga Turqia me anije kishte shumë gra shtatzëna. Shumë prej tyre mbërrijnë dhe zbehen në plazh, sepse janë kaq të frikësuar dhe të stresuar. Të tjerët kanë bebe të rinj në krah. Ju shikoni se çfarë po ndodh në kufirin Grek dhe IRJM me mijëra njerëz të mbërthyer atje. Gratë janë në rrezik sepse ka mijëra njerëz të përzier pa asnjë organizatë.

Cilat lehtësira dhe shërbime duhet të ofrojnë vendet anëtare për gratë?

Honeyball: Këshillimi është absolutisht thelbësor për gratë që janë traumatizuar, por edhe mësimet e gjuhës dhe kujdesin për fëmijët, sepse jo të gjitha gratë do të dëshironin që fëmijët e tyre të dëgjonin ato që ata kishin për të thënë në intervistat e tyre të azilit për shembull. Ne gjithashtu kemi nevojë për gra intervistuese dhe përkthyese. Shumë nga këto gra thjesht nuk do të thoshin atë që është e nevojshme për të thënë me një burrë të pranishëm. Në vetë qendrat ekziston nevoja për higjienë të veçantë dhe një ndarje midis burrave dhe grave, përveç nëse është një familje që dëshiron të qëndrojë së bashku. Në një nga qendrat e mëdha në Mynih që kam vizituar, ka qenë në fakt një kafene për gratë, një "hapësirë ​​për gratë".

Dorigny: Unë e kam fotografuar atë. Kam kaluar një ditë atje dhe gratë atje duan kafene.

Honeyball: Unë mendoj se ka të bëjë vetëm me të qenit pak i ndjeshëm. Këto gjëra nuk janë aq të vështira për tu siguruar.

Zonja Dorigny, ju zgjidhni tema shumë serioze për reportazhet tuaja. A e lini veten si fotograf të ndikojë nga ndjenjat tuaja personale?

Dorigny: Gjithnjë e më shumë në karrierën time zgjedh tregimet që dua të mbuloj dhe dua t'i mbuloj këto çështje sepse ndjehem i shqetësuar, ndihem i përfshirë dhe ndjehem sikur duhet t'i përkas kësaj lëvizjeje të njerëzve që përpiqen të ndryshojnë gjërat. Ne punojmë krah për krah, zonja Honeyball në nivelin politik dhe unë duke raportuar për këtë situatë.

Gratë përballen me probleme integrimi dhe përjetojnë diskriminim edhe pasi të jetë dhënë statusi i refugjatit. Farë mund të bëhet për të lehtësuar përfshirjen e tyre sociale?

Honeyball:. Ata me të vërtetë duhet të jenë të përgatitur për integrim. Kjo do të thotë trajnim i gjuhës dhe aftësive. Disa prej tyre padyshim që do të kenë punuar më parë, por unë mendoj se shumë gra nuk kanë punuar, kështu që ekziston një çështje e madhe për përgatitjen e grave për punësim nëse kjo është ajo që ata duan të bëjnë.

Dorigny: Do të ishte një projekt tjetër për të dokumentuar jetën në qendra dhe si integrimi i refugjatëve në vend. Qasja në vendet ku ndodhin gjërat [qendrat e pritjes etj] bëhet shumë e vështirë për gazetarët. Ne po pengohemi të dëshmojmë për këtë çështje.

Ndani këtë artikull: